Das Forum wird von einer in einem offenen Bewerbungsverfahren bestimmten Steuerungsgruppe unterstützt, in der sich sechs Wissenschaftler*innen aus Belarus, Deutschland und anderen Ländern freiwillig engagieren. Hier erfahren Sie mehr über unsere Steuerungsgruppe:
Prof. Felix Ackermann, FernUniversität in Hagen
Ich leite an der FernUniversität das Institut für Geschichte und Biographie, das die Oral History als empirische Methode in den deutschsprachigen Geschichtswissenschaften etabliert hat. Ich freue mich, von Hagen aus das Forum für historische Belarus-Forschung bei der Weiterentwicklung der Oral History im digitalen Zeitalter unterstützen zu können.
Dr. Tatsiana Astrouskaya, Herder-Institut für historische Ostmitteleuropaforschung
Das Forum für historische Belarus-Forschung fördert die Produktion und Verbreitung von Wissen über Belarus und ebnet damit den Weg für einen demokratischen Wandel. Ich unterstütze die Entscheidung des Forums, sich mit Oral History zu beschäftigen. Angesichts des fortwährenden Krieges und der politischen Krisen in Osteuropa ist es wichtiger denn je, Menschen, ihre Lebensgeschichten und ihre persönlichen Erfahrungen ins Zentrum unserer Aufmerksamkeit zu stellen.
Dr. Iryna Kashtalian, Gedenkstätte Buchenwald, bis 2021 Geschichtswerkstatt "Leanid Lewin" Minsk
Ich beschäftige mich mit Themen der belarusischen Geschichte des 20. Jahrhunderts, die außerhalb des Fokus der offiziellen Erinnerungskultur liegen: der Holocaust und Repressionen in der Sowjetunion. Eine öffentliche Diskussion zu diesen Themen ist in Belarus zurzeit kaum möglich. Das Forum bietet Unterstützung und Freiräume für belarusische Wissenschaftler*innen, die ihre kritische Auseinandersetzung mit der Geschichte in Belarus fortsetzen.
Prof. Simon Lewis, Universität Bremen
Belarus ist ein europäisches Land mit einem reichen kulturellen Erbe als Teil der Kyjiwer Rus, des Großfürstentums Litauen, der Polnisch-Litauischen Union, des Russischen Imperiums und der Sowjetunion. Ich fühle mich geehrt, einen Teil dazu beitragen zu können, dass diese vielfältige Vergangenheit und Gegenwart der Öffentlichkeit besser bekannt wird. Das Forum bringt Wissenschaftler*innen aus Belarus und anderen Ländern zu einem fruchtbaren Dialog zusammen – ein Dialog, der angesichts der aktuellen Schwierigkeiten mit dem illegitimen Regime wichtiger denn je geworden ist.
Prof. Victor Shadurski, freier Historiker, bis 2021 Dekan der Fakultät für internationale Beziehungen der Belarusischen Staatlichen Universität, Minsk
Ich betrachte die Tätigkeit des Forums als einen wichtigen Ausdruck der Solidarität Deutschlands mit belarusischen Forscher*innen, als Mechanismus zur Entwicklung eines wirksamen wissenschaftlichen Netzwerks zu belarusischen Themen sowie als wichtige Plattform zur Bekämpfung des Neototalitarismus auf europäischer Ebene. Oral History hilft dabei, autoritäre Propaganda und pseudowissenschaftliche Geschichtsfälschungen von Anhängern der Diktatur erfolgreich aufzudecken.
Prof. Anika Walke, Washington University in St. Louis
Seit über zwanzig Jahren beschäftige ich mich mit der Durchführung und Archivierung von Oral History, zu großen Teilen in der Republik Belarus. Wissenschaftler*innen müssen diskutieren, wie auch in der Zukunft entsprechende Arbeiten in bzw. zu Belarus durchgeführt werden können. Durch die Mitarbeit am Forum möchte ich meinen Teil zum Ausbau Oral History-basierter Forschungen zur Geschichte und Kultur Belarus‘ beitragen.
BY:
Нашу працу падтрымлівае дарадчая група з шасці навукоўцаў з Беларусі, Германіі і іншых краін, якая склалася ў выніку адкрытага конкурсу. Мы вельмі рады прадставіць удзельніц і ўдзельнікаў нашай дарадчай групы і іх матывацыю ў супрацы з намі:
Прафесар Фелікс Акерман, завочны Ўніверсітэт ў Хагене
Я ўзначальваю Інстытут гісторыі і біяграфіі пры Хагенскім завочным універсітэце, які прасоўвае вусную гісторыю як эмпірычны метад для нямецкамоўных гістарычных даследаванняў. Я рады, што магу падтрымаць Форум гістарычных даследаванняў Беларусі ў далейшым развіцці вуснай гісторыі ў лічбавую эпоху.
Таццяна Астроўская, кандыдат гістарычных навук, Інстытут гістарычных даследаванняў Усходняй Еўропы ім. Гердэра, Марбург
Форум гістарычных даследаванняў Беларусі спрыяе вытворчасці і распаўсюду ведаў пра Беларусь і такім чынам адкрывае шлях да дэмакратычных змен. Я падтрымліваю рашэнне Форуму займацца вуснай гісторыяй. Улічваючы вайеннае становішча і палітычны крызіс ва Усходняй Еўропе, вывучэнне асабістых гісторый і вопыту сёння важнае як ніколі.
Прафесар Аніка Вальке, Універсітэт ім. Вашынгтона ў Сэнт-Луісе
Больш за дваццаць гадоў я займаюся вуснагістарычнымі даследаваннямі, пераважна ў Беларусі. На сённяшні дзень навукоўцам неабходна абмеркаваць, якія магчымасці могуць быць для таго, каб працаваць у Беларусі або вывучаць яе ў будучыні. Сваім унёскам у Форум я хацела б паспрыяць пашырэнню вуснагістарычных даследаванняў гісторыі і культуры Беларусі.
Ірына Кашталян, кандыдат гістарычных навук, Мемарыял Бухенвальд, да 2021 года Гістарычная майстэрня ім. Леаніда Левіна, Мінск
У беларускай гісторыі ХХ стагоддзя я вывучаю тэмы, якія знаходзяцца па-за фокусам афіцыйнай культуры памяці: Халакост і рэпрэсіі ў Савецкім Саюзе. Публічная дыскусія на гэтыя тэмы ў Беларусі цяпер практычна не магчымая. Форум прапануе пляцоўку для абмену ведамі і падтрымку беларускім навукоўцам, якія працягваюць крытычную працу ў рэчышчы гісторыі Беларусі.
Прафесар Сайман Льюіс, Брэменскі Ўніверсітэт
Беларусь — еўрапейская краіна з багатай культурнай спадчынай, набытай у складзе Кіеўскай Русі, Вялікага Княства Літоўскага, Рэчы Паспалітай, Расійскай імперыі і Савецкага Саюза. Для мяне вялікі гонар прыняць удзел у тым, каб зрабіць гэта разнастайнае мінулае і сучаснасць больш вядомымі для грамадскасці. Форум збірае навукоўцаў з Беларусі і іншых краін для плённага дыялогу — дыялогу, які ў сённяшнім нелегітымным рэжыме важнейшы чым калі-небудзь яшчэ.
Прафесар Віктар Шадурскі, вольны гісторык, да 2021 года дэкан факультэта міжнародных адносін БДУ, Мінск
Праца Форума — гэта важная праява салідарнасці Германіі з беларускімі даследчыцамі і даследчыкамі, міжнародная навуковая сетка для вучоных і актывістаў, якія займаюцца беларускай тэматыкай, а таксама пляцоўка для барацьбы з неататалітарызмам на еўрапейскім узроўні. Вусная гісторыя дапамагае выкрываць аўтарытарную прапаганду і псеўданавуковыя фальсіфікацыі гісторыі з боку прыхільнікаў дыктатуры.